Pak je stoel op en wandel
Door: Team Griekenland
19 Februari 2016 | Griekenland, Athene
Goede dag allemaal,
Naast het vaste programma van het Mercy Center waarin wij meedraaien is er ook veel ruimte voor onze eigen ideeën en inbreng. Zo mocht David op een zondagmorgen preken in de dienst van het Mercy Center. Het was nog even spannend of het door kon gaan aangezien we nog niet wisten wie er zou kunnen vertalen. Op zondagochtend werd bekend dat de zoon van Elias wel kon vertalen. Hij kon inderdaad ook goed Engels spreken en het vertalen leek ook wel goed te gaan (wij konden het natuurlijk niet controleren, maar het ging wel soepel =)).
Op een dinsdagmiddag zijn we er opuit gegaan om te evangeliseren. We zijn naar een plein gegaan waar we in 3 tweetallen opsplitsten en verschillende vormen van evangelisatie uit gingen proberen: 1. gebeds(genezing) punt, 2. bemoedigingskaartjes/woorden van God opschrijven en geven, 3. freestyle. Voor het gebedspunt hadden we twee klapstoelen meegenomen zodat ze de aandacht konden trekken. Om op het plein te komen gingen we met de metro. Alle stoelen waren bezet en dus klapten David en Anne hun stoeltjes uit en gingen erbij zitten. Ze hadden veel bekijks van de Grieken. Eerst hadden ze het niet zo in de gaten, maar toen ze opstonden en de stoelen inklapten en wegliepen, keken er een heel aantal mensen toch wel raar op!
Zondagavond hadden we een boys-and-girls-evening. David en Jeremy hadden een avond met de mannen van het Mercy Center op het dakterras met pizza, M&M's, cookies, cola en goede gesprekken. De vrouwen (Anne, Lisette, Pascalle, Esther en Eline) hadden een high tea georganiseerd voor de daklozen vrouwen die we een uitnodiging hadden gegeven. Het zou om 19:00 uur beginnen, maar er was nog niemand. Nu hebben ze hier een Grieks kwartiertje waar we inmiddels wel aan gewend zijn. Maar om 19:15 was er nog maar 1 vrouw. Esther en Eline besloten er opuit te trekken om vrouwen nogmaals persoonlijk uit te nodigen. Na een tijdje te hebben gelopen, waren ze nog niemand tegen gekomen. Ze besloten om God om hulp te vragen en God sprak: 'de vluchtelingen in het hotel aan de overkant van het Mercy Center'. Maar hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? God sprak opnieuw: 'ga maar, Ik zal deuren openen.' Dus zij gingen, de lobby in waar twee vrouwen en heel wat mannen zaten. Ze vroegen aan de vrouwen of ze mee wilde naar de high tea. Wat er toen gebeurde... Het leek wel een orkaan. Er kwamen allemaal mannen naar ons toe die vroegen of ze ook niet mee mochten. Toen het duidelijk was dat dat niet mocht, werden alle vrouwelijke familieleden opgebeld en geroepen. Vanuit alle kamers kwamen ineens nichten, zussen, tantes en andere vrouwen naar beneden om mee te gaan. Uiteindelijk hadden ze zo'n 30 vrouwen inclusief kinderen. God voorzag ook in een vertaalster en in een toffe avond waarin de vrouwen aangespoord werden om hun potentie naar buiten te brengen. Ook de mannen hadden een hele gave avond waarin er veel openheid was en ook persoonlijke verhalen gedeeld werden. Verhalen die de mannen niet van elkaar wisten ondanks dat ze al voor langere tijd in één huis wonen. God is goed!
Take your chair and walk
Good day everybody,
Next to the program that the Mercy Center has every week we can add our own ideas as well. A Sunday for example David had the opportunity to preach in the Sunday service of the Mercy Center. We had to wait if it was possible, because we needed translation. At the Sunday service we heard that Elias his son could translate. His English was indeed very good and it seemed to us like the translation was correct (We could not check it, but it went smooth =)).
Tuesday afternoon we went evangelizing. We went to a square were we went into three couples and tried different forms of evangelizing. 1. Prayer (healing) place, 2. through encouragement cards/ write down words of God and give them to the specific person, 3. freestyle. For the prayer place we took two chairs to get the attention. To get to the square we went with the metro. All the chairs were taken and David and Anne decided to grab our chairs and take a seat. They were an attraction to the Greek. First not to many people realized it, but when they got up and grabbed their chairs and walked away some people looked up weirdly.
Sunday evening we had a boys-and-girls-evening. Jeremy and David invited the man of the Mercy Center on the roof. They ate pizza, M&M's, cookies, drank cola and had good talks. The women (Anne, Lisette, Pascalle, Esther en Eline) had organized a high tea for the homeless people and had given out invitations. It would start at 19:00, but there was still nobody. We are used to the Greek being late, but at 19:15 there was only one woman. Esther and Eline decided to go on the streets and invite the women personally, but after a while still nobody had crossed their paths yet. They decided to ask God for help and God spoke: 'The refugees in the hotel across the Mercy Center'. But how are we going to do that? 'Go, I will open the door.' So they went, to the lobby with many women and men. They asked the women if they wanted to come to a high tea. And what happened after that... It was like a hurricane. There came many man to us and ask if they could join. When we made clear that it was only for women, all the female relatives were called. Form their rooms many cousins, sisters, aunts and other woman came to join. We ended up with 30 women and children. God provided for us a translator and it ended up to be a good night in which women were encouraged to show their potential. The men had a good evening as well were they all shared openly and personal stories were shared. Even stories that the men did not know from each other although they shared a home for a while. God is good!
Naast het vaste programma van het Mercy Center waarin wij meedraaien is er ook veel ruimte voor onze eigen ideeën en inbreng. Zo mocht David op een zondagmorgen preken in de dienst van het Mercy Center. Het was nog even spannend of het door kon gaan aangezien we nog niet wisten wie er zou kunnen vertalen. Op zondagochtend werd bekend dat de zoon van Elias wel kon vertalen. Hij kon inderdaad ook goed Engels spreken en het vertalen leek ook wel goed te gaan (wij konden het natuurlijk niet controleren, maar het ging wel soepel =)).
Op een dinsdagmiddag zijn we er opuit gegaan om te evangeliseren. We zijn naar een plein gegaan waar we in 3 tweetallen opsplitsten en verschillende vormen van evangelisatie uit gingen proberen: 1. gebeds(genezing) punt, 2. bemoedigingskaartjes/woorden van God opschrijven en geven, 3. freestyle. Voor het gebedspunt hadden we twee klapstoelen meegenomen zodat ze de aandacht konden trekken. Om op het plein te komen gingen we met de metro. Alle stoelen waren bezet en dus klapten David en Anne hun stoeltjes uit en gingen erbij zitten. Ze hadden veel bekijks van de Grieken. Eerst hadden ze het niet zo in de gaten, maar toen ze opstonden en de stoelen inklapten en wegliepen, keken er een heel aantal mensen toch wel raar op!
Zondagavond hadden we een boys-and-girls-evening. David en Jeremy hadden een avond met de mannen van het Mercy Center op het dakterras met pizza, M&M's, cookies, cola en goede gesprekken. De vrouwen (Anne, Lisette, Pascalle, Esther en Eline) hadden een high tea georganiseerd voor de daklozen vrouwen die we een uitnodiging hadden gegeven. Het zou om 19:00 uur beginnen, maar er was nog niemand. Nu hebben ze hier een Grieks kwartiertje waar we inmiddels wel aan gewend zijn. Maar om 19:15 was er nog maar 1 vrouw. Esther en Eline besloten er opuit te trekken om vrouwen nogmaals persoonlijk uit te nodigen. Na een tijdje te hebben gelopen, waren ze nog niemand tegen gekomen. Ze besloten om God om hulp te vragen en God sprak: 'de vluchtelingen in het hotel aan de overkant van het Mercy Center'. Maar hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? God sprak opnieuw: 'ga maar, Ik zal deuren openen.' Dus zij gingen, de lobby in waar twee vrouwen en heel wat mannen zaten. Ze vroegen aan de vrouwen of ze mee wilde naar de high tea. Wat er toen gebeurde... Het leek wel een orkaan. Er kwamen allemaal mannen naar ons toe die vroegen of ze ook niet mee mochten. Toen het duidelijk was dat dat niet mocht, werden alle vrouwelijke familieleden opgebeld en geroepen. Vanuit alle kamers kwamen ineens nichten, zussen, tantes en andere vrouwen naar beneden om mee te gaan. Uiteindelijk hadden ze zo'n 30 vrouwen inclusief kinderen. God voorzag ook in een vertaalster en in een toffe avond waarin de vrouwen aangespoord werden om hun potentie naar buiten te brengen. Ook de mannen hadden een hele gave avond waarin er veel openheid was en ook persoonlijke verhalen gedeeld werden. Verhalen die de mannen niet van elkaar wisten ondanks dat ze al voor langere tijd in één huis wonen. God is goed!
Take your chair and walk
Good day everybody,
Next to the program that the Mercy Center has every week we can add our own ideas as well. A Sunday for example David had the opportunity to preach in the Sunday service of the Mercy Center. We had to wait if it was possible, because we needed translation. At the Sunday service we heard that Elias his son could translate. His English was indeed very good and it seemed to us like the translation was correct (We could not check it, but it went smooth =)).
Tuesday afternoon we went evangelizing. We went to a square were we went into three couples and tried different forms of evangelizing. 1. Prayer (healing) place, 2. through encouragement cards/ write down words of God and give them to the specific person, 3. freestyle. For the prayer place we took two chairs to get the attention. To get to the square we went with the metro. All the chairs were taken and David and Anne decided to grab our chairs and take a seat. They were an attraction to the Greek. First not to many people realized it, but when they got up and grabbed their chairs and walked away some people looked up weirdly.
Sunday evening we had a boys-and-girls-evening. Jeremy and David invited the man of the Mercy Center on the roof. They ate pizza, M&M's, cookies, drank cola and had good talks. The women (Anne, Lisette, Pascalle, Esther en Eline) had organized a high tea for the homeless people and had given out invitations. It would start at 19:00, but there was still nobody. We are used to the Greek being late, but at 19:15 there was only one woman. Esther and Eline decided to go on the streets and invite the women personally, but after a while still nobody had crossed their paths yet. They decided to ask God for help and God spoke: 'The refugees in the hotel across the Mercy Center'. But how are we going to do that? 'Go, I will open the door.' So they went, to the lobby with many women and men. They asked the women if they wanted to come to a high tea. And what happened after that... It was like a hurricane. There came many man to us and ask if they could join. When we made clear that it was only for women, all the female relatives were called. Form their rooms many cousins, sisters, aunts and other woman came to join. We ended up with 30 women and children. God provided for us a translator and it ended up to be a good night in which women were encouraged to show their potential. The men had a good evening as well were they all shared openly and personal stories were shared. Even stories that the men did not know from each other although they shared a home for a while. God is good!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
